(Nie)ekologiczne usuwanie azbestu.

Jak podaje Gazeta Prawa w swoim artykule "Rakotwórczy azbest poza kontrolą" usuwanie azbestu idzie nie dość, że bardzo wolno, to do tego często jest przeprowadzane w sposób nieumiejętny. 


Podczas niefachowej deinstalacji materiałów, w których jest użyty azbest (m.in eternit) więcej włókien azbestowych jest wypuszczanych niż gdyby zostawić je w spokoju !
Poza brakiem odpowiednio wyposażonych i wyszkolonych ekip demontujących i uswającyh azbest problemem okazuje się składowanie azbestu.
Wg raportu NIK-u w sprawie realizacji planu usuwania azbestu z Polski wynika, że do końca 2006 roku usunięto co prawda niemalże 1 mln ton azbestu z budynków, lecz do końca 2005 roku tylko 160 tys. ton zdeponowano na legalnych składowiskach azbestu  !
Chyba nikt nie jest na tyle naiwny, aby sądzić, że brakująca reszta została usunięta w 2006 r.
Prawda jest taka, że wiele firm, dla których odbiór odpadów azbestowych stanowi główne źródło utrzymania chcąc zarobić jak najwięcej na na zdrowiu innych wyrzuca niebezpieczne odpad chociażby do lasów...

Wpuszczeni.

Ostatnio w Gazecie Wyborczej ukazał się tekst na temat technologii pozwalającej na unieszkodliwienie włókien azbestowych.
W zasadzie nawet nie do końca o samej technologii, tylko o kontrowersyjnej ustawie o przetwarzaniu odpadów (USTAWA z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw).


Ustawa, która weszła w życie 12 marca 2010 wrpowadza możliwość odbioru odpadów i przetwarzania azbestu w urządzeniach przewoźnych specjalnie do tego stworzonych. Co ciekawe tylko jedna firma dysponuje taką technologią, co dawałoby jej dużą przewagę nad konkurencją.
Jednak nie do końca...
Zapraszam do czytania artykułu i sprawdzenia w jak chorym państwie funkcjonujemy...
ARTYKUŁ

Inne szkodliwe azbestopodobne.

Oprócz minerałów należących do grupy podobnych do azbestu, które wymieniłem we wcześniejszych postach, istnieje też grupa minerałów, w której na przestrzeni ostatnich lat odkryto właściwości rakotwórcze. 


Są to minerały też głównie włókniste.
Do tej grupy należą : goethyt, lepidokrokit, boehmit, brucyt, kaolinit, haloizyt, sepiolit, pałygorskit, erionit


Wiele z tych minerałów było wykorzystywanych w przemyśle.
Często cechowały się właściwościami podobnymi do azbestu, czyli ogniotrwałością (bemit), inne natomiast znajdowały zastosowanie w ceramice (kaolinit, haloizyt, sepiolit).
Spora część nich zawiera w sobie duże ilość różnych metali (żelazo, glin, miedź), przez co spełniają funkcję rudy tych metali.


Obecnie zastosowanie tych minerłów jest ograniczone, właśnie ze względu na swoje właściwości. Ograniczenia są głównie związanie z odcięciem kontaktu z nimi w życiu codziennym, co powoduje wycofywanie z produkcji materiałów je zawierających.
W przemyśle specjalistycznym dalej znajdują zastosowanie.

Azbest w Polsce

 

Azbest w Polsce zdobył swoją największą popularność stosunkowo późno, bo na przełomie lat 60-70, kiedy w niektórych krajach wysoko rozwiniętych był on już całkowicie wycofywany z użycia ze względu na bardzo szkodliwy wpływ na zdrowie człowieka, czasem doprowadzający nawet do śmierci.  W Polsce pierwsze wyroby azbestowe budowlane zostały sprowadzone w latach 30 z Belgii, a w latach największego boomu azbestowego większość azbestu importowano ze Związku Radzieckiego (był to chryzotyl, który stanowił 95 % azbestu używanego w Polsce), natomiast z Republiki Południowej Afryki importowano azbest krokidolit (5 % całego zużycia). Na początku lat 70 zrezygnowano całkowicie ze stosowania azbestu krokidolitowego, najbardziej szkodliwego ze wszystkich.

Według statystyk najwięcej, bo aż około 80 % azbestu było wykorzystywane w budownictwie, następnie 12 w przemyśle chemicznym, a reszta w innych gałęziach gospodarki. Najczęściej spotykanymi produktami azbestowymi były oczywiście materiały cementowo-azbestowe popularnie nazywane eternitem. Eternit przeważał w instalacjach dachowych, lecz często również stosowany był do produkcji płyt prasowanych wielkoformatowych, które służyły do ocieplenia i wykończenia budynków „wielkiej płyty” .

Popularność azbestu w Polsce wynikała z niskich kosztów technologi produkcji materiałów zawierających azbest, jego bardzo dużej dostępności, oraz niskiej cenie. Trzeba pamiętać, że azbest oferował doskonałe parametry w kwestii ognioodporności oraz termoizolacji. Materiały oferujące podobne właściwości były dużo droższe, a w latach 60-70 w Polsce często technologia ich produkcji oraz cena była nieosiągalna zarówno dla polskich producentów materiałów budowlanych jak i przeciętnego obywatela.

Wszystkie te czynniki spowodowały ogromny problem z odbiorem odpadów azbestowych w Polsce, z którym będziemy musieli się zmierzyć przed końcem 2030 roku.

Pałygorskit (Attapulgit)

Minerał z gromady krzemianów. Został zakwalfikowany do minerałó podobnych tj. azbest. Zresztą razem z nim posiada właściwości izolacyjne.


Występuje wspólnie z : kalcytem, dolomitem, talkiem, sepiolitem, chlorytami, kwarcem (opal, chalcedon)
Nazwa pochodzi od miejscowości Pałygorskaja (Rosja), gdzie został opisany w 1862 roku.


Powstaje w procesach hydrotermalnych w szczelinach skał magmowych i metamorficznych, oraz w procesach osadowych (utwory jeziorne i lagunowe).


Występuję


Zastosowanie :

• materiał izolacyjny i dźwiękochłonny
• znaczenie naukowe i kolekcjonerskie

źródło : wikipedia.org

Zeolity

Zeolity – duża grupa minerałów glinokrzemianowych (gromada krzemianów) o różnym składzie chemicznym, właściwościach i postaci kryształów (minerały włókniaste z tej grupy są zaliczane do podobnych do azbestu . Uwodnione glinokrzemiany sodu i wapnia, w rzadszym stopniu baru, strontu, potasu, magnezu, manganu.


Nazwa pochodzi z gr. dzeo = wrzeć (kipieć), zein = gotować i lithos = kamień (skała) co oznacza "wrzące kamienie" i nawiązuje do cechy charakterystycznej tej grupy: pod wpływem ogrzewania zawarta w nich woda "wrze" = "pieni się" pokrywając powierzchnię pęcherzykami (efekt uwalniania zawartej w zeolitach wody).


Do grupy tej należy około 50 minerałów m.in. mezolit, thomsonit, gonnardy epistilbit, ferrieryt, laumontyt, yugawaralit, gmelinit, analcym.


Występują na całym świecie, głównie w skałach wulkanicznych. 


Zastosowanie:

• naukowe (badanie zmian geologicznych)
• sita molekularne 
• przemysł (od proszków do prania, po nawozy)
• zmiękczają wodę
• dodatek paszy dla zwierząt
• stosowane do wyrabiania  cementu, papieru i lekkich kruszyw

źródło  : www.wikipedia.org

Antygoryt

Minerał z gromady krzemianów zaliczany do gupy serprntynów, podobny do azbestu. Jest minerałem pospolitym i występującym praktycznie na całym świecie.


Jest kruchy, ale pojedyncze płytki bywają giętkie i sprężyste. Tworzy kryształy płytkowe, tabliczkowe i łuskowe. Występuje w skupieniach ziarnistych, płytkowych. Przeważnie zawiera żelazo (wpływa na intensywność zabarwienia), rzadziej glin, chrom, nikiel, mangan.


Zastosowanie antygorytu :

• W jubilerstwie ograniczone;
  • okazy fasetowane (williamsyt) należą do wyjątkowych rzadkości;
  • jako surowiec dekoracyjny i rzeźbiarski (bowenit)
• ma znaczenie naukowe, jako wskaźnik charakteru i warunków przeobrażeń
• jest poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów
• wartościowy materiał zdobniczy, dekoracyjny i rzeźbiarski
• używany jako imitacja jadeitu

Bywa podobny z dalszej odległości do azbestu chryzotylowego.


źródło : www.wikipedia.org